Αξιοθέατα & Εκδρομές
Μικρή Βενετία
Ανάμεσα στο Κάστρο και στην Σκάρπα βρίσκεται η γειτονιά με τα χαρακτηριστικά πολύχρωμα μπαλκόνια της και τα ξύλινα υποστηρίγματα της, που κρέμεται πάνω από την θάλασσα. Εκεί ένας επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα στην Ελλάδα. Η Αλευκάντρα και η Μικρή Βενετία είναι μια από τις γραφικότερες γωνίες του νησιού. Άρχισε να χτίζεται από τα μέσα του 18ου αι. και ήταν συνοικία πλουσίων εμπόρων και καπεταναίων.
Οι Ανεμόμυλοι της Μυκόνου
Η περιοχή Κάτω Μύλοι που ορθώνεται περήφανα πάνω απο τη θάλασσα στο μικρό λόφο νοτιοανατολικά της Χώρας. Σήμερα διατηρούνται οι επτά από τους δέκα μύλους. Οι μύλοι της Μυκόνου ήταν κάποτε μεταποιητικές μονάδες που συνέβαλαν καθοριστικά στην οικονομία του νησιού μεταξύ 17ου και 19ου αι. Μετά το Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο αναδείχθηκαν σε ένα απο τα δημοφιλέστερα μνημεία των Κυκλάδων. Σήμερα σε καλύτερη κατάσταση είναι ο μύλος του Γερώνυμου που λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του 60. Ακόμη διατηρείται το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού του.
Δήλος
Η Δήλος είναι νήσος τον Κυκλάδων, δυτικά της Μυκόνου. Το υψηλότερο σημείο του νησιού είναι η κορυφή του λόφου Κύνθος, που βρίσκεται στο κέντρο της και έχει ύψος 115 μέτρα. Το νησί της Δήλου είναι ακατοίκητο εκτός από τους φύλακες του αρχαιολογικού μουσείου. Το νησί διαθέτει ένα μικρό λιμανάκι στη δυτική του πλευρά το οποίο εξυπηρετεί τα τουριστικά πλοιάρια που φέρνουν επισκέπτες στο αρχαιολογικό χώρο. Τα περισσότερα αναχωρούν από τη γειτονική Μύκονο, δίπλα στη Δήλο υπάρχει ένα μεγαλύτερης έκτασης νησί που λέγεται Ρήνεια.
Πελεκάνος της Μυκόνου
Ένα ιδιαίτερα αγαπητό και πολυφωτογραφημένο θέμα της Μυκόνου είναι οι πελεκάνοι. Το 1958 έπεσε στην θάλασσα από ένα καΐκι στο νησί ένας πελεκάνος που αναγκάστηκε να αποχωριστεί το κοπάδι του. Ένας ψαράς τον μάζεψε, τον κράτησε κοντά του και από τότε προσαρμόστηκε και ζει μόνιμα στην Μύκονο. Οι κάτοικοι του έδωσαν το όνομα Πέτρος και έγινε η μασκότ του νησιού μέχρι τον θάνατο του – 1986.
Συγκινημένη από το αισθητό κενό που άφησε η απουσία του, η Τζάκυ Κέννεντυ, που επισκεπτόταν συχνά την Μύκονο, αποφάσισε να δωρίσει στο νησί ένα άλλο πελεκάνο που τον έδωσαν το όνομα Ειρήνη. Μετά το θάνατο του πρώτου Πέτρου έγινε προσφορά στο νησί ένας ακόμη αρσενικός πελεκάνος ο οποίος πήρε το όνομα του προηγούμενου και ονομάστηκε και αυτός Πέτρος.
